Przejdź do zawartości

Ewangelicki Kościół Krajowy Anhalt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewangelicki Kościół Krajowy Anhalt
Evangelische Landeskirche Anhalts
ilustracja
Klasyfikacja systematyczna wyznania
Chrześcijaństwo
 └ Protestantyzm
   └ Luteranizm
Siedziba

Dessau-Roßlau, Niemcy

Zasięg geograficzny

Niemcy (Anhalt)

Strona internetowa
Kościół św. Piotra w Dessau-Roßlau

Ewangelicki Kościół Krajowy Anhalt (niem. Evangelische Landeskirche Anhalts) – jeden z 20 kościołów tworzących Kościół Ewangelicki w Niemczech z siedzibą w Dessau-Roßlau. Działa na terenie dawnego Księstwa Anhalt[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Podczas swojej działalności reformatorzy Marcin Luter oraz Filip Melanchton często odwiedzali Anhalt. W 1541 wszyscy ordynowani duchowni z tego regionu byli zobowiązani do posługiwania się przekładem Biblii na język niemiecki przygotowanym przez Lutra[2].

Od 1578, kiedy to ordynacja księży z Anhaltu zaczęła być przeprowadzana w Zerbst/Anhalt w miejsce Wittenbergi, można mówić o działalności samodzielnego Kościoła Krajowego Anhalt. Od czasu powołania unii w 1821 zrzesza on wiernych wyznania luterańskiego oraz reformowanego[2].

W 1920 została zatwierdzona pierwsza ustawa kościelna, nie określała ona jednak żadnego podstawowego dokumentu konfesyjnego kościoła[2].

W 1960 kościół wszedł w skład Kościoła Ewangelickiego Unii (Evangelische Kirche der Union), przekształconego następnie w Unię Kościołów Ewangelickich (Union Evangelischer Kirchen), będącą częścią Kościoła Ewangelickiego w Niemczech[2].

Organizacja

[edytuj | edytuj kod]

Kościół posiada około 29 770 wiernych, będących członkami 143 gmin kościelnych (zborów). Parafie podzielone są między pięć okręgów kościelnych z siedzibami w Ballenstedt, Bernburg (Saale), Dessau-Roßlau, Köthen (Anhalt) i Zerbst/Anhalt[1].

W zborach kościoła pracuje 55 duchownych oraz 40 świeckich pracowników pełnoetatowych, jak pedagodzy kościelni, osoby pracujące z młodzieżą oraz muzycy kościelni[1].

Najwyższą władzą kościoła krajowego jest Synod Krajowy (Landessynode), składający się z 33 delegatów wybieranych przez okręgi kościelne oraz sześciu mianowanych przez Synod. Jedną trzecią z członków Synodu stanowią duchowni. Obrady odbywają się dwa razy do roku, pomiędzy nimi trwają prace poszczególnych komisji[1].

Pozostałe organy wyższej władzy stanowią Rada Kościoła Krajowego (Landeskirchenrat), na której czele stoi prezydent kościoła oraz kierownictwo kościoła[1].

Nadzór nad służbami w poszczególnych okręgach kościelnych sprawują duchowni zatrudnieni przez parafie na ośmioletnie kadencje. Co sześć lat wybierane są rady gmin kościelnych (Gemeindekirchenräte), delegaci na synod krajowy oraz okręgowy, a także członkowie Rady Kościoła Krajowego[1].

Ekumenia i współpraca międzynarodowa

[edytuj | edytuj kod]

Zbory kościoła utrzymują relacje partnerskie z parafiami Zjednoczonego Kościoła Reformowanego w Wielkiej Brytanii. Status kościoła partnerskiego posiada oddział pensylwański Zjednoczonego Kościoła Chrystusa w Stanach Zjednoczonych. Partnerskie relacje prowadzone są także z Czechosłowackim Kościołem Husyckim, Ewangelickim Kościołem Krajowym Palatynatu oraz Kościołem Krajowym Lippe[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]